Periton diyalizin tarihçesi yıllar öncesine dayanır. Mısırlıların periton diyaliz kayıtları M.Ö. 3000 yıllarına kadar uzanmaktadır. Periton membranından sıvı solüt geçişinin tanımlanması 20.YY’ın başlarında gerçekleştirilmiştir. Peritonun iç organları saran bir zar olduğunun farkedilmesi M.Ö. 1550’li yıllara dayanmaktadır. 19. Y.Y.’ da hücrenin tamamlanmasıyla başlamış ve periton diyalizin fizyolojik temelini oluşturan çalışmalar 20. Y.Y.’ a kadar devam etmiştir. Tedavi amaçlı karına sıvı verilmesi ilk kez 1943’de warrick ile başlamıştır. Kliniklerde ilk kullanımı ise 1918 ve 1921’de damar yolu bulunamayan ağır dehidrate çocuklarda, introperitonel sıvı verilmesiyle olmuştur. Araştırmacı Georg Ganter 1923’de ilk olarak tavşanlarda ve kobaylarda denediği periton diyaliz uygulamasını, uterus kanserine neden olan obstruktit üropatiye bağlı üremi gelişen kadın hastaların tedavisinde uygulamış ve geçici bir gelişme kaydetmiştir. Periton diyalizin tarihçesi Bu uygulama, insanda periton diyaliz tedavisinin başlangıcı olarak kabul edilmiştir. 1959’da periton diyaliz solüsyon içeriği belirlenmiş, çeşitli merkezlerdeki kronik üremi hastaları geçici katater kullanarak düzenli periton diyalizi ile tedavi edilmeye çalışılmıştır. Periton diyalizin tarihsel ve zorlu aşamaları halen devam eden araştırmalarla günümüze kadar gelen bir süreçtir.
